Ман ба азму иродаи ватандӯстона ва қудрати созандаи мардуми шарифи кишвар эътимоди комил дорам

№111 (3905) 13.09.2018

Суханронии Сарвари давлат Эмомалӣ Раҳмон ба муносибати 27 — умин солгарди Истиқлолияти давлатӣ

Нуҳуми сентябри соли 2018

30715201408_4321e81ba3_oҲамватанони азиз!

Муҳтарам намояндагони сокинони пойтахт!

Ҳозирини гиромӣ!

Пеш аз ҳама, кулли мардуми шарифи Тоҷикистон ва сокинони пойтахти азизамон — шаҳри зебои Душанберо ба ифтихори ҷашни муқаддаси миллиамон — бистуҳафтумин солгарди Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон самимона табрик мегӯям.

Истиқлолият барои мардуми куҳанбунёди тоҷик арзиши муқаддасу сарнавиштсоз буда, таҳти парчами он хурду бузурги кишвар барои тақвияти пояҳои давлатдории навини худ бо азму талоши ватандӯстона заҳмат мекашанд ва дар зарфи бисту ҳафт соли истиқлолият дар ҷодаи расидан ба ҳадафҳои стратегии кишварамон ба дастовардҳои бесобиқа ноил гардидаанд. Зеро ин ҳадафҳои стратегии миллӣ заминаҳои бунёдии рушди устувору босуботи кишвар ва шарти муҳимтарини болоравии сатҳи некуаҳволии сокинон ба шумор мераванд.

Мо имрӯз метавонем бо ифтихор изҳор намоем, ки мардуми шарифи Тоҷикистон дар ибтидои истиқлолият аз имтиҳони сангини таърих сарбаландона гузашта, ба шукронаи соҳибихтиёриву соҳибдавлатӣ ва бо заҳмати содиқона сарзамини аҷдодии худро соҳибӣ кард ва онро хеле ободу пешрафта гардонид.

Ҳоло давлати озоду соҳиб­ихтиёри мо дар арсаи байналмилалӣ соҳиби мақому манзалати шоиста буда, ҷаҳониён иқдому ташаббусҳои сулҳҷӯёнаву созандаи онро ҳамаҷониба дастгирӣ мекунанд.

Хусусан, ташаббусҳои глобалии Ҷумҳурии Тоҷикистон доир ба ҳалли мушкилоти вобаста ба об пайваста ҷонибдорӣ мегарданд.

Соли 2018 барои кишвари мо соли воқеан таърихӣ мебошад, зеро бо қарори Созмони Милали Муттаҳид амалӣ гардидани ташаббуси навбатии Тоҷикистон таҳти унвони Даҳсолаи байналмилалии амал «Об-барои рушди устувор, солҳои 2018 — 2028» расман оғоз шуд, ки ин иқдом саҳми арзишманди кишвари мо дар самти ҳалли яке аз мушкилоти мубрами аҳли башар, яъне масъалаи об мебошад.

Ҳозирини арҷманд!

Боиси хушҳолист, ки дар солҳои соҳибистиқлолӣ симои пойтахти давлати тоҷикон — шаҳри Душанбе ба куллӣ дигаргун шуда, дар натиҷаи заҳмати аҳлонаву ватандӯс­тонаи сокинон ва соҳибкорону тоҷирони бонангу номуси он амалҳои ободониву созандагӣ вусъати тоза касб намудаанд.

Таъсиси корхонаву коргоҳҳои саноатӣ, бунёди муассисаҳои иҷтимоӣ, марказҳои варзишӣ, таъмиру азнавсозии роҳҳо ва инфрасохтори хизматрасонӣ ҳоло боиси рушди босуръати пойтахти маҳбубамон гардида истодаанд.

Бо риояи санъати баланди меъмории милливу муосир бунёд гардидани иншооту биноҳо, боғу гулгаштҳои замонавӣ ва таҷдиду азнавсозии хиёбону кӯчаҳо ба шаҳри Душанбе ҳусни тоза бахшидааст.

Итминони комил дорам, ки сокинони шаҳри Душанбе минбаъд низ бо ҳисси баланди шаҳрвандӣ ва ифтихори ватандорӣ корҳои ободониро дар пойтахти азизамон вусъати бештар мебахшанд, шаҳри Душанберо ба макони воқеан биҳиштосо, шаҳри зебову пешрафта табдил медиҳанд ва собит месозанд, ки тоҷикон дар тӯли таърихи худ мардуми шаҳрсозу шаҳрдору шаҳрнишин буданд.

Ман ба азму иродаи ватандӯстона ва қудрати созандаи мардуми шарифи кишвар ва сокинони соҳибмаърифату сарбаланди пойтахт эътимоди комил дорам.

Ва хуб медонам, ки онҳо ба хотири ҳифзи истиқлолу озодии Ватан, пешрафти давлат, таҳкими сулҳу оромӣ, суботи сиёсӣ ва ваҳдати миллӣ минбаъд низ сарҷамъу аҳлона заҳмат мекашанд.

Бори дигар, ҳамаи сокинони кишвар ва шумо – ҳозирини гиромиро ба ифтихори 27 — умин солгарди Истиқлолияти давлатӣ самимона табрик гуфта, ба ҳар яки шумо хушбахтиву иқболи нек, оромиву осоиш ва муваффақияту ­комёбиҳо орзумандам.

Бигзор, ба шарофати истиқлолият маркази сиёсӣ ва илмиву фарҳангии давлати тоҷикон — пойтахти азизамон боз ҳам ободу зебо гардад!

Бигзор, Тоҷикистони озоду соҳибихтиёр ва шаҳри Душанбе ҳамчун меҳвари сулҳу субот абадан боиси ифтихори тамоми тоҷикон бошад!

Ҷашни фархундаи истиқлолу озодӣ муборак бошад, ҳамватанони азиз!