Фарҳанг
Нағмаи ноҷӯр
Кӯдак ибораи «арӯси ма мешӣ»-ро чӣ гуна бояд қабул кунад? «Таърихи забони миллии мо шоҳиди он аст, ки маҳз забон бо иқтидор ва тавонмандиҳои худ миллати тоҷикро дар арсаи муборизаҳои сиёсӣ, мафкуравӣ ва фарҳангӣ
Матни пурра »Бонуе, ки сабадҳои бофтаашро хориҷиён армуғон мебаранд
Сабадбофӣ дар қатори дигар ҳунарҳои халқи тоҷик, аз қабили атласу адрасбофӣ, кешбофӣ, гилембофӣ, палосбофӣ, табақтарошӣ, сандуқсозӣ ва оҳангарӣ хеле қадима буда, аз насл ба насл то ба имрӯз расидааст. Солҳои пеш мардуми тоҷик сабадро
Матни пурра »На ҳамин либоси зебост нишони одамият…
Мардеро гӯши хеле нозебо муҷиби гирифторӣ ба лақаби дуруште аз сӯи атрофиён кард. Ибтидо ранҷу нороҳатии зиёд кашид ва ба хотири халосӣ аз он ба назди беҳтарин мутахассисони яке аз беморхонаҳои машҳури шаҳри Москваи
Матни пурра »Чаро устод Рӯдакӣ ҳаққи қаламашро нагирифт?
Пеш аз соҳибистиқлолии мамлакат китоби шеърҳои Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ дар яке аз ҷумҳуриҳо ба табъ мерасад ва ба номи ӯ унвонии Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон 1,5 ҳазор сӯм мефиристанд. Баъди чанд моҳ, ҳангоми баргузории Рӯзҳои фарҳанги
Матни пурра »Латифаҳо
Ҷазо Марде назди табиб рафта, мегӯяд: - Дандони дардмандамро мону дигарҳояшро кан! - Чаро? - Ду шаб шуд маро сахт азоб медиҳад, бигзор танҳо монаду ба қадри ҳаёт расад. Мурғи курк Нафаре аз Россия
Матни пурра »Дилханда
Занак, имрӯз ту болонишинӣ, Хушо, дар корхона хӯҷаинӣ. Вале дар хонаи худ ҳад надорӣ, Ки аз ман, шавҳарат, боло нишинӣ. Ба ғайри ту зани дигар надорам, Ба ишқи дигаре бовар надорам. Дузандорӣ, занак,
Матни пурра »Эй хушо Наврӯзу оини баҳор
Наврӯз ягона ҷашнест, ки бо амри табиат ба миён омада, фарҳангҳо, динҳо ва мардуми гуногуннажодро ба ҳам пайваста, чун рамзи рафоқат, равшанӣ, баробарӣ, ҳамдигарфаҳмӣ ва сулҳу дӯстӣ шинохта шудааст. Тибқи хусусият ва муҳимият Наврӯз
Матни пурра »Ифодаи муҳаббат ва эҳсосу андеша дар «Чароғи лола»
Ҷумъахони Сайдалӣ хатмкардаи факултети филологияи тоҷики Донишгоҳи давлатии Кӯлоб мебошад. Аз овони мактабхонӣ шеър мегӯяд. Соҳиби 5 маҷмӯа — «Замзамаҳои Мунк», «Оинаи дидор», «Чил чанор» ва «Овози ошно» аст. Чанде пеш маҷмӯаи нави шеърҳояш
Матни пурра »Наврӯз аз холисии ният ва ормони олӣ падид омадааст
Ҷашни Наврӯз аз ҷумлаи гиромитарин ҷашнҳои мардумист, ки решаи он ба даврони бостон мерасад. Наврӯз рамзҳои зиёде дар худ нуҳуфтааст, ки аз қаъри асрҳо гузашта, барои мафкураҳои мухталиф, динҳои гуногун созгор омада, умри беш
Матни пурра »Садди оҳанин
Тоҷику ӯзбек бо нозу ниёз, Рӯ ба истиқболи Наврӯз омаданд. Зарраи хуршеди тобони фалак, Як шарар аз шуъла дар сӯз омаданд. Байни ин ду мардуми бо ҳам шафиқ, Ҷо нахоҳад ёфт осори нифоқ. Дӯстонро
Матни пурра »