Фарҳанг
Омодагӣ ба наврӯз
Чанде пеш дар ноҳияи Рашт мардум ба ҳашари умумӣ баромаданд. Дар шаҳраки Ғарм қисме аз кормандони ташкилоту муассисаҳо ва сокинони шаҳрак ба тоза кардани ҷӯйбору растаҳо ва гулгаштҳо машғул шуда, қисме аз даромадгоҳи шаҳрак
Матни пурра »Соҳибкасбе, ки пешаи худро дӯст медорад
Баҳодурро аз замоне ки бахши рӯзноманигории Донишгоҳи миллии Тоҷикистонро хатм карда, бо роҳхат ба рӯзномаи «Қаротегини шӯравӣ» (ҳоло «Оинаи Рашт») ба ноҳияи Ғарм (Рашт) омад, мешиносам. Фаъолияташро ба ҳайси мухбири шуъбаи хоҷагии қишлоқ шурӯъ
Матни пурра »Ҳусни маънӣ нагузорад, ки ӯ аз ёд равад
Бисту ҳаштуми августи соли гузашта адиб ва журналист Умари Шерхон ба ман занг зада, гуфт, ки раиси Иттифоқи журналистони Тоҷикистон Акбаралӣ Сатторов пешниҳод дорад, ки рӯзи якшанбе (ду рӯз баъд), дар қатори дигар журналистон,
Матни пурра »Сайре дар «Паҳнои дил»
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҳар суҳбату мулоқот бо қишрҳои гуногуни ҷомеа дар мавриди робитаҳои ҳасана, тақвияти муносибату ҳамкориҳо бо дигар халқияту миллатҳо таъкид карда,
Матни пурра »Боз омадам ба кӯйи ту, эй қиблаи умед
Ҳар гоҳе бо устоди зиндаёд, Ҳунарманди халқии Тоҷикистон Зафар Нозимов суҳбат мекардем, ӯ бештар дар бораи даврони бачагии худ ва бузургии модар ҳарф мезад. Дар бораи модари бузургвораш Валъамат Мусоева он қадар бо муҳаббат
Матни пурра »Қасидаи модар
Лоиқ Шералӣ, Шоири халқии Тоҷикистон Сад ҷону дил фидои як муддаои модар, Фатҳу кушоиш орад дасти дуои модар. Бишнид гар садоям дунёи сахтгӯшон Ангезаест шояд аз аллаҳои модар. Гар шеъраке сурудам аз буду аз набудам,
Матни пурра »Ҷанге, ки поён надорад ва сулҳе, ки имкони бастанаш нест
Мавзӯе, ки ба он бо дудилагӣ рӯ овардем, яке аз масъалаҳои ҳалталаб, вале аниқ ҳалнашавандаи дирӯзу имрӯзу фардои ҷомеа буду ҳаст ва хоҳад монд. Ин масъала «Моҷарои абадзиндаи келину хушдоман» ном дорад. Равоншиносон мегӯянд,
Матни пурра »Эй Худо, Исмоили нав офаридӣ дар Аҷам
Дар ту, диёрам, асли баҳор аст, Ҳар чор фаслат, фасли баҳор аст. Эй Тоҷикистон, ҳастӣ гулистон, Ҳастӣ гулистон, эй Тоҷикистон. Ин ду байт аз шеъре иқтибос гардида, ки имрӯзҳо аз ҷумлаи сурудҳои писандидатарин маҳсуб
Матни пурра »Бе матн
Дидам санаме кўза ба даст меояд, Аз дидани рўи ў маро ҳавас меояд. Суратгир А. ИСОЕВ
Матни пурра »Ибодат ба ҷуз хизмати халқ нест
Ҳанўз айёми мактабхонӣ аз забони бузурге шунида будам: «Худованд он бандаро дўст медорад, ки барои ободии ду дунё меҳнат кунад». Ва мегуфт: «Худованд барои бандагонаш муфт ҷаннатро насиб намегардонад, балки барои вай дар ҷаннат
Матни пурра »