Ҳама гуна ҷомеаи демократӣ, алалхусус ҷомеаи кишварҳое, ки нав ба ин ҷода қадам гузоштаанд, ба воситаҳои ахбори омма ва фаъолияти пурсамари онҳо ниёзманд мебошанд.
Эмомалӣ Раҳмон
Фарҳанг
Ҷашни оташ, ҷашни зимистон
Сада, ки бо номҳои ҷашни оташ, ҷашни зимистон ва садасӯзӣ низ ёд мешавад, ҳазорон сол пеш пайдо шуда, аз куҳантарин идҳои ориётаборон аст. Дар манобеи илмӣ ва шарҳҳои омиёна садаро садумин рӯзи зимистон гуфтаанд:
Матни пурра »
Муҳоварае сари гӯри Каримҷон Ҳусейнзода
Ҳар гоҳ пайи коре ба деҳоти «Ҳоит» равам, ибтидо ба зиёрати «Модари ғамгин» мешитобам. Муҷассама ба хотираи зилзилаи мудҳиши соли 1949 гузошта шудааст. Зилзилае, ки сабабгори марги ҳазорон одамон гардиду боиси барҳам хӯрдани ноҳияи
Матни пурра »
Бегонапараст набошем!
Мақолаи Мирзо Рустамзода «Бо ному бо забон бувад эҳтироми мо» («Садои мардум» №14, 29 январи соли 2024) писандам омад. Ва ин сатрҳоро рӯи коғаз овардам. Бинед, бо чӣ ҳиссиёте гуфта шудаанд: «Ҳар миллате тавассути
Матни пурра »
Чаро муқовимат бо Сада сахту сангин шуд?
Воқеияти таърих аст чунин як идвора, ки бо гузашти солҳо аз хотир фаромӯш шуда буд. Шояд доирае муқовимат варзад, ки ин тавр набуду нашуд, вале ба адабиёти як аср пеш назар биандозеду ба насле,
Матни пурра »Собиқадорон аз ғамхорӣ бархӯрдоранд
Созмони собиқадорони мақомоти корҳои дохилии Ҷумҳурии Тоҷикистон як ҷузъи муҳими Вазорати корҳои дохилӣ ба шумор рафта, ҳар як собиқадори ин ниҳод насли ояндаи милитсияро ба хониши аъло, ҷасурӣ, содиқ будан ба халқу Ватан ва
Матни пурра »
Розҳои Ҳошим Гадо
Душманро ҳеҷ гоҳ аз худ дур макун, бигузор ҳамеша дар наздат бошад. *** Омадӣ, бидон ҳатман меравӣ. *** Бо айёрон айёр будан лозим. *** Муҳаббат абадӣ намешавад. Муҳаббат фасл надорад. Фақат паҳлӯҳои гуногун дорад.
Матни пурра »
Сада. Аз устураву боварҳо то ҷашн
Сабаби пайдоиши Сада оташ аст, ки ба шакли озар, отару атар, алов, гулхан дар манбаъҳо ва гуфтори мардум вуҷуд дорад. Дар баробари обу боду хок аз унсурҳоест, ки боиси ҳастӣ шинохта мешавад. Оташ барои
Матни пурра »
Асаре, ки бидуни эҳсосот мутолиа намешавад
Академик Бобоҷон Ғафуров аз зумраи фарзонафарзандони миллат, шахсияти бузург, олими бонуфуз, муаррихи беназир ва яке аз сарварони тавонои сиёсии кишвари тоҷик шинохта ва эътироф гардидааст. Дар ин радиф Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои
Матни пурра »
Шамъҳои куштаро бо нури ҷон андӯхтӣ
Дар сурат: Бобоҷон Ғафуров ва Мирзо Турсунзода дар иҳотаи адибони Тоҷикистон Давраи роҳбарии Бобоҷон Ғафуров ба солҳои баъдиҷангӣ (1946-1956) — ба мушкилтарин давра рост омад. Ба ҳамаи ин нигоҳ накарда, оҳиста-оҳиста иқтисодиёт, саноат, маориф,
Матни пурра »
Намоди шодзистӣ ва ҳамбастагӣ
Мусаллам аст, ки ҷашн ё ид фарогири маънавӣ, фарҳангӣ ва отифии як халқияту миллиятро дар паҳнои зиндагии башарӣ муаррифӣ месозад. Ҷашн қолаби фарҳангиест, ки ҳолати равонӣ ва фикрию ахлоқии мардумро дар макону замон ва
Матни пурра »
