Писарбачаеро дидам, ки ба осмон менигарист, ба сӯи тайёра дастафшонӣ мекард. Ба наздаш омадаму аз ӯ пурсидам, ки чаро ба ҳавопаймо даст афшондӣ?
Ӯ посух дод:
- Бародарам ба Дубай парвоз кард.
Боз пурсидам:
- Бародарат аз куҷо парвоз кард?
Гуфт: — Аз Душанбе.
Ман ба ӯ гуфтам, ки ин тайёра аз Москва ба Аврупо парвоз дорад. Ӯ боз аз нав сӯи осмон менигаристу дастафшонӣ мекард ва сипас ба ман нигоҳ карду гуфт:
- Аз куҷое, ки набошад, дар он бародари ман аст!
***
Яке гуфт: «зиндагӣ қафо мондааст». Дигаре гуфт: «зиндагӣ не, одамон қафо мондаанд, зиндагӣ беист пеш рафтааст. Зиндагӣ парвои одамон надорад. Он ҳамеша чунин буд, ҳамеша ҳамин хел мемонад».
***
Инсоне, ки худро идора карда наметавонад, оила ва фарзандҳояшро роҳбарӣ карда наметавонад.
***
Пирӣ аз паси сарат аллакай нафас кашида истодааст.
***
Ту бандаи хокӣ, вақтро лаҷом зан, на ин ки вақт туро лаҷом занад.
***
Ҳар як шахс пастию баландиҳои худро дорад, пастиатро ислоҳ куну ба баландиат нигар.
***
Барои он ки кашф кунӣ, тоқат куну омӯз.
***
Дар рӯи замин аз қадимулайём ҷангу ҷидолҳо рӯй медиҳанд. Барои он ки ҳамдигарро намефаҳманд ва фаҳмидан ҳам намехоҳанд. Агар мардум ҳамдигарро мешунавиданд, медиданду мефаҳмиданд, ҳамдигарро нест намекарданд.
***
Яке дар парвоз аст, дигаре аллакай ба замин мефарояд. Ӯ дигар парвоз карда наметавонад.
***
Ҳар чӣ мешавад, аз худи ту вобаста аст. Ин тавр мехоҳӣ, ин тавр мешавад. Он тавр хостӣ, он тавр мешавад.
***
Ҷавонӣ намедонад, ки пирӣ чист, баъди пир шудан мефаҳмӣ, ки ҷавонӣ чӣ будааст.
***
Менигараму меандешам: Ин чист? Он кист? Баъд чӣ хоҳад шуд? Ба суолҳои худ ҷавоби аниқ намеёбаму боз меандешам: Чаро? Барои чӣ? Барои чӣ тавлид шудан, барои чӣ рафтан? Кай баргаштан? Ин суолҳо беҷавоб мемонанд. Ба ин суолҳои ман ояндаҳо ҳам ҷавоби дақиқ нахоҳанд дод.
***
Нафс душмани асосии рӯҳу бадан аст.
***
Ман агар намесӯхтам, эҳтимол чизе сохта наметавонистам. Сӯхтан маро аз пӯсидан наҷот дод. Ман имрӯз бар асари сӯхтан зинда мондаам ҷовид.
***
Нубуғат ирсӣ несту зотӣ, он атои Худованд аст.
***
Дар рӯи зербинои ғами дигарон тахти бахти хешро магузор.
***
-Актёр кист?
-Оне ки бе бозӣ зиста наметавонад. Ӯ ҳатман бояд бозӣ кунад, бибозад.
***
Пастию баландиҳои ҳаётро бисёр паси сар кардаам, вале на ба ҷое расидаму на чизеро дарёфтам.
Аз китоби «Розҳо»,
ҷилди якуми осори Ҳошим Гадо
