Суханронии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар «Шоми дӯстӣ» бахшида ба сафари расмии Президенти Ҷумҳурии Ӯзбекистон муҳтарам Шавкат Мирзиёев
шаҳри Душанбе, 10 июни соли 2021
Ҷаноби Олӣ, Президенти Ҷумҳурии Ӯзбекистон, бародари азиз, муҳтарам Шавкат Миромонович Мирзиёев!
Дӯстони арҷманд ва меҳмонони гиромӣ!
Шодем, ки имрӯз бародар ва дӯсти азизи мо — Президенти Ҷумҳурии Ӯзбекистон Шавкат Миромонович Мирзиёев меҳмони олиқадри мо мебошанд.
Бо камоли хушҳолӣ аз номи мардум ва Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон меҳмонони азизи ӯзбекистониро хуш омадед мегӯям:
Ҷаноби Олийлари, Ӯзбекистон Республикасининг Президенти, Шавкат Миромонович Мирзиёев!
Тожикистонга хуш келибсиз!
Қадамларингизга ҳасанот!
Шавкат Миромоновичи арҷманд,
Дӯстони азиз!
Таърихи муносибатҳои халқҳои тоҷику ӯзбек решаҳои амиқ ва анъанаҳои пуршарафи ҳамсоягии нек, дастгирии тарафайн ва кумаки якдигарро дорад.
Дар давраи тӯлонии таърихӣ байни гузаштагони мо дар тамоми соҳаҳои ҳаёт ҳамбастагӣ ба амал омад.
Натиҷаи ин раванди таърихӣ қаробати рӯҳию равонӣ, дар зеҳни бисёре аз наслҳои мо амиқ реша давондани арзишҳои муштараки ахлоқӣ ва фарҳангӣ мебошад.
Таърих нишон медиҳад, ки зиндагии якҷоя дар фазои ягонаи фарҳангӣ ва тамаддун омили ба ҳам наздик шудани халқҳои мо шудааст.
Гузаштагони мо дар рушди илм, назм ва насри ҷаҳонӣ саҳми бузург гузоштаанд. Онҳо шаҳрҳо ва иншооти меъмории хусусияти тамаддунидошта бунёд карданд. Моро мероси бои маънавӣ ва фарҳангии дар тамоми ҷаҳон эътирофшуда муттаҳид месозад. Мероси бои халқҳои мо ба зиммаи мо — сиёсатмадорон, вазифа мегузорад, то муносибатҳоеро, ки ниёгонамон барқарор кардаанд, ҳифз ва афзун намоем, фазои дӯстию ризоятро барои наслҳои оянда аз ҳар ҷиҳат, ба мисли Мавлоно Абдураҳмони Ҷомӣ ва Мир Алишер Навоӣ таҳким ва ғанӣ гардонем.
Асосгузори адабиётҳои муосири тоҷику ӯзбек устод Садриддин Айнӣ чунин гуфта буд: «Ҷомӣ ва Навоӣ дар муносибат ба мушкилоти асосии замони худ ҳамфикр буданд ва онҳоро бо дастгирии тарафайн ҳал мекарданд».
Дӯстони азиз!
Ба шарофати иродаи қавии сиёсӣ ва дастгирии халқҳои мо, Тоҷикистон ва Ӯзбекистон тавонистанд муносибатҳои дӯстӣ, ҳамсоягии нек ва ҳамкориҳои худро ба сатҳи сифатан нав бароранд. Миёни кишварҳои мо сатҳи олии муносибатҳои байнидавлатӣ — шарикии стратегӣ ба роҳ монда шудааст. Имрӯзҳо Тоҷикистон ва Ӯзбекистон собитқадамона пеш мераванд, муносибатҳои худро дар тамоми соҳаҳои ҳаёти ҷомеа бомаром рушд медиҳанд. Дар як муддати кӯтоҳ мо на танҳо масъалаҳои ба назар ҳалнопазирро, ки дар тӯли солҳо ҷамъ шуда буданд, бартараф кардем, балки фазои эътимод ва ҳамкориро дар хонаи муштараки худ — Осиёи Марказӣ тақвият бахшидем. Дар ин кор хидмати шахсии дӯст ва бародари азизи ман, муҳтарам Шавкат Миромонович Мирзиёев, ки барои таъмини пешрафти босифат дар муносибатҳои Тоҷикистону Ӯзбекистон тамоми шароити заруриро фароҳам овард, бузург мебошад.
Мутмаинам, ки сафари расмии имрӯзаи Президенти Ҷумҳурии Ӯзбекистон ба Тоҷикистон барои таҳкими минбаъда ва тавсеаи ҳамкориҳои мутақобилан судманд дар ҳама соҳаҳо такони тоза хоҳад бахшид.
Дӯстони азиз!
Соли гузашта ҷаҳон бо озмоиши бесобиқаи марбут ба паҳншавии коронавирус рӯ ба рӯ шуд. Ба мушкилоти худ нигоҳ накарда, Ӯзбекистон бародарона ба мардуми мо кумак расонд. Мардуми сипосгузори тоҷик, муҳтарам Шавкат Миромонович, кумак дар шакли лавозимоти тиббӣ, беморхонаи сайёр ва инчунин, ба Тоҷикистон фиристодани як гурӯҳи вирусшиносони ботаҷрибаро фаромӯш нахоҳад кард.
Мехостам аз номи халқи тоҷик ва шахсан аз номи худам ба Шумо, бародари азизам, барои мусоидат ва кумакатон дар рафъи оқибатҳои пандемия миннатдории амиқ изҳор намоям. Ҳамаи ин аз меҳрубонӣ ва саховати мардуми бародари ӯзбек ва хиради фарзанди фарзонаи он — Шавкат Миромонович шаҳодат медиҳад.
Дӯстони азиз!
Дар солҳои охир мо шоҳиди ислоҳотҳои азиме ҳастем, ки дар Ӯзбекистони бародар амалӣ мешаванд.
Онҳо дар ба даст овардани натиҷаҳои баланди рушд дар тамоми соҳаҳои ҳаёти кишвари ба мо дӯст мусоидат намуданд. Мардуми Тоҷикистон аз дастовардҳои халқи бародари ӯзбек — ҳамсояи наздиктарини худ самимона шоданд.
Шавкат Миромоновичи азиз!
Ба шарофати саъю кӯшиши мову Шумо халқҳои кишварҳоямон имрӯз шаҳди меваҳои ширини муносибатҳои бародаронаро мечашанд. Мо ба ояндаи муносибатҳои Тоҷикистону Ӯзбекистон бо итминон ва хушбинона назар дорем.
Ман ба халқи бародари ӯзбек муваффақиятҳои минбаъда, сулҳ ва шукуфоӣ таманно дорам. Ва бо истифода аз фурсати муносиб, муҳтарам Шавкат Миромонович, бо хушнудии зиёд мехоҳам рисолати гувороеро иҷро намоям.
