Рӯшаниҳо бар ту, «Шоми дӯстӣ»!

Бахшида ба ҷашни 27-умин солгарди Истиқлолияти давлатӣ 11 сентябри соли равон дар шаҳри Ваҳдат консерти идона таҳти унвони «Шоми дӯстӣ» доир гардид.  Онро Мақомоти иҷроияи маҳаллии ҳокимияти давлатии шаҳри Ваҳдат дар партави сиёсати сулҳҷӯёнаю

«Л»-ҳои «ғафс»-ро бардорем!

Чанд вақт аст, ки «л»-талаффузкунии нотиқон табъро хираю дилро беҳузур мекунад. Ҳарфи  «л» бештар дар калимаи «миллат» ғалату гӯшхарош садо медиҳад. Аз илми садошиносӣ (фонетика) медонем, ки «л» ҳарфи нӯгизабонӣ аст. Он бо расонидани

Бе оилаи солим ҷомеаи солим вуҷуд дошта наметавонад

Баъди пош хӯрдани Ҳокимияти Шӯравӣ дар қисмате аз давлатҳои бесоҳибмондаи он кӯшиши бо роҳи табаддулот ба сари ҳукумат омадани гурӯҳҳои алоҳида авҷ гирифт. Дар Ватани азизи мо бо истифода аз чунин шароит қувваҳои сиёҳ,

«Гузаштум ай лаби об»

Ё сарояндагони китобқимоб Замони шӯравӣ дар ҳар деҳа оила­ҳои ангуштшумор соҳиби магнитофон буданду суруду оҳанги дилхоҳро такрор ба такрор мешуниданд. Дигарон ба сурудҳои аз радио пахшшаванда қаноат мекарданд. Дар радиою телевизион сурудҳои ба васфи

Ҳотами Аҳтам иқтисодчӣ аст, аммо меҳри шеъру шоирӣ ӯро ором намегузорад. Каломи мавзун ҳамеша равшангари дили ӯст. Порае аз чакидаҳои хомаи ӯро манзури хонандагон мегардонем. Душанбе   Эй қалби меҳри бар ҷисми меҳан, Эй

Сарояндаи ишқу муҳаббат

«Шабҳои Душанбе» номи китоби шеърҳои Ҳаким Гӯёст. Ишқи Ватан ва мафҳуми одамият чун риштаи сурх давродаври ашъори шоир печидааст. Шоири халқии Тоҷикистон Ҳақназар Ғоиб дар пешгуфтори китоб шеъри Ҳаким Гӯёро чунин тавсиф мекунад: «Дар

«Чин нависем ё Хитой?»

Кумитаи забон ва ислоҳоти назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон барои ҳамкориҳо дар татбиқи сиёсати давлатӣ дар бораи забон ва иҷрои муқаррароти Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи забони давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон» ба шумо изҳори сипос мекунад.

Чаро палос ва гилимро дар мағозаву намоишгоҳҳо намебинем?

Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳангоми мулоқот бо аҳли зиёи кишвар (19 марти соли 2018) аз ҷумла, гуфта буданд: «Соли рушди сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ» эълон шудани соли 2018, ки ҳадафи асосии он муаррифии

Хай, Гуляҷон, тов ху!

Чанд рӯз пеш Иди саиди Фитр­ро таҷлил кардем ва дар баробари суханони хушоянд ва табрикоти самимии «Идатон муборак», «Иди саиди Фитр муборак» ва монанди ин, баъзеҳо мегуфтанд, ки «Идо қатӣ!» (Идо катӣ). Ин ибора

Аз торикӣ то равшанӣ

(Андешаҳо перомуни як навори телевизионӣ) Ҷумҳурии Тоҷикистон пас аз пош­хӯрии Иттиҳоди Шӯравӣ давраи мудҳиш ва зулмот-ҷанги шаҳрвандиро аз сар гузаронид, ки бо тамоми бадбахтӣ дар саҳифаи таърихи миллат нақш баст. Барои мо ин давраи