Камол Насрулло, Шоири халқии Тоҷикистон
Шаҳри ишқам, шаҳри бахтам, шаҳри армонам, Душанбе,
Бо ту будам, бо ту ҳастам, бо ту мемонам, Душанбе!
Кӯчаҳоят гулфишон шуд, бахти ту аз нав ҷавон шуд,
Чеҳраи хушбахтии ман, рӯи хандонам, Душанбе!
Дар нумӯи ту нумӯям, обрӯят обрӯям,
Шаъну шонат шаъну шонам, ҷони ту ҷонам, Душанбе!
Дар лабонам чун дуоӣ, дар нигоҳам чун зиёӣ,
Муттакои ҳастии ман, қасри имонам, Душанбе!
Аз дами сад ло гузаштам, бо сари боло гузаштам,
То ба рӯи хоки покат боз сар монам, Душанбе!
Ман туро ғунҷондаам чун офтобе дар булӯре,
Дар зулоли қатраҳои ашки чашмонам, Душанбе!
Ҷилваи сад ранги ҷонам, шишаҳои нанги ҷонам,
Эй ҳисорат санги ҷонам, кохи виҷдонам, Душанбе!
Меваи ваҳдат бирӯяд аз ҳавои меҳри покат,
Дар тулӯи шохаҳои сабзи дастонам, Душанбе!
Бо туям ҳар лаҳза, аммо боз пазмонам, Душанбе,
Бо ту будам, бо ту ҳастам, бо ту мемонам, Душанбе!
