Фарҳанг
Чаро китобҳои бачагона бо теъдоди кам нашр мешаванд?
Мутолиаи адабиёти бачагона барои рушди зеҳнӣ ва болоравии дараҷаи ҷаҳонбинию саводомӯзии насли наврас мусоидат мекунад. Қироати шеър, афсона ва қиссаву ҳикояҳое, ки аз қаҳрамонии родмардони давр нақл мекунанд, дар замири ҳар наврас ҳисси ватандӯстӣ
Матни пурра »Шарифамоҳро ниқобпӯшон рабуданд
Шарифамоҳи Кишвардухт холаи ман аст. Бо вуҷуди он ки аз ғайб задани ӯ беш аз 25 сол сипарӣ гашта бошад ҳам, ӯро бо некӣ ёд мекунанду ному хотираашро зинда медоранд. Маҳз зиндагии ин зани
Матни пурра »Соҳибистеъдодҳои музофот кашф ва рӯнамоӣ мешаванд
Бо мақсади иҷрои дастуру супоришҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон доир ба рушди деҳот ва ҳунарҳои мардумӣ, гирдоварии намунаҳои эҷодиёти шифоҳӣ ва шиносоӣ бо вазъи ҳунарҳои
Матни пурра »«Терроризми байналмилалӣ ва ифротгароии исломӣ»
Бо ин ном чанде қабл китоби устодони Донишгоҳи давлатии Данғара Ш. Ҳасанов, Т. Назарзода, К. Азизов, С. Қодирзода ва С. Тоирзода ба нашр расид. Он аз ду қисмат иборат буда, перомуни таърихи пайдоиши экстремизм
Матни пурра »Очаҷон, нарав! Илтиҷои кӯдак ва бетафовутии падару модари сангдил
Ӯ болои катча дар Хонаи кӯдакон нишаста, талх мегирист. Сашкаи чорсола фаҳмида наметавонист, ки падару модараш куҷо шуданд? Дилаки хурдакакаш аз дард фишурда мешуду аз алам: «Очаҷон, очаҷон!» фарёд мекард. Аммо ҳеҷ кас ба
Матни пурра »Биё, то гул барафшонем…
Табиати Тоҷикистони биҳиштосо рангорангу дилфиреб аст. Дар водиҳо, назди кӯлу дарёҳо, дар гулбоғу гулгаштҳо, лаби рӯду ҷӯйборҳо, дашту даман гулҳо даста — даста, ранги ба ранг мешукуфанд. Дар кӯҳу дара, пуштакӯҳ, водиҳои кӯҳистон, гулҳо
Матни пурра »Шукрона
Бар сар на ҳавои мулки Гирмон дорам, Хатлону Бадахшону Зарафшон дорам. Дар ҳар нафасе бӯи баҳорон дорам, Бӯи гули хору атри борон дорам, Шукрона кунам, ки Тоҷикистон дорам. Аз хоки падар нарафтаям ман ҷое,
Матни пурра »Ҷаҳонро зебоӣ наҷот мебахшад
Ин гуфта бе ҳикмат нест. Дарвоқеъ, зебоипарастӣ ва зебоиофарӣ аз беҳин хислатҳои одамӣ буда, муҳаббату завқи баландро бозгӯ мебошанд. Ҳаваси баланди зебоипарастию зебоиофариро фаразан, аз ҳунарҳои вежаи мардумӣ ҳисобем ҳам, иштибоҳ намешавад. Аз ин
Матни пурра »Сарҳо ба саҷда монем бар остони Ваҳдат
Як ҷуръа ки нӯшидам аз ҷоми майи Ваҳдат, Ҷонам ки ба рақс омад з-оҳанги найи Ваҳдат. Наҳс омаду шуд пора ин миллату овора, Якҷояву якдил шуд омад чу пайи Ваҳдат. Сулҳ омаду
Матни пурра »Хандаи гул дар гулистон ваҳдат аст
Ватан, модар, ваҳдат, ишқ, меҳр, садоқат… аз мавзӯъҳои ҷовидонаи адабиёт ба ҳисоб мераванд. Аз ин ҷост, ки ситоиши Ватан ва ваҳдати миллӣ дар даврони соҳибистиқлолӣ бештар гардид. Зеро ваҳдат неъмати бебаҳост. Барои расидан ба
Матни пурра »