Минтақаҳо
Ҳуқуқу озодиҳо ва вазифаҳои асосии инсон – нахустзаминаи Конститутсияи Тоҷикистони соҳибистиқлол
Яке аз дастовардҳои бузурги даврони истиқлолият ин қабули Конститутсияи соли 1994-и Тоҷикистони соҳибистиқлол мебошад. Нақши таърихии ин санади тақдирсоз, пеш аз ҳама, дар он ифода меёбад, ки он давлатдории навини моро тибқи меъёрҳои умумиэътирофшудаи
Матни пурра »Навидҳо аз ишвар
Базми наврӯзии ҷавонон КӮЛОБ. (Т. ФАЙЗАЛӢ, «Садои мардум»). Намояндагони ҷавонони ҳамаи 25 шаҳру навоҳии вилояти Хатлон, ҷашни Наврӯзро дар Қасри фарҳанги шаҳри Кӯлоб дар сатҳи баланд истиқбол гирифтанд. Дар саҳни қаср намунаи ёдгориҳои таърихию
Матни пурра »Ифтитоҳи хобгоҳ
Бахшида ба ҷашни Наврӯзи оламафрӯз, ҷиҳати фароҳам овардани шароити зист ва истироҳати донишҷӯён, 18 марти соли равон аз ҷониби Раёсати Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик М. Осимӣ хобгоҳи № 2, воқеъ дар шаҳраки
Матни пурра »Чаро ҲНИТ ҷинояткоронро ҳимоя мекунад?
Дар нишасти Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон, ки мебоист дар бораи «Шиканҷа ва омилҳои он» гап мерафт, сухан саропо аз хусуси наҳзат ҷараён гирифт, ба вижа, дар бораи Ҳамза Икромзода, ки дар ноҳияи Ҳисор иқомат
Матни пурра »«Ман тожик…»
Масъулияти чунин хатоҳо ва таҳқири миллат ба дӯши кӣ бошад? Дар оғози ин навишта мехоҳам роҷеъ ба бепарвоӣ ва бетафовутии баъзе аз масъулон ва ё соҳибкорон муқаддимае нависаму баъд мушоҳидаҳои навбатиамро аз рӯзгори имрӯза
Матни пурра »«Тӯтии ислом» Наврӯзро ҳаром хонд
Умри инсон ниҳоят кӯтоҳ аст ва бояд онро тавре сипарӣ кард, ки ҳар дақиқааш мисли лаҳзаи ноби зиндагӣ хотирмону ҷолиб дар зеҳн нақш бандад. Бахусус, имрӯзҳо, ки ҷаҳолату зулмот аз сӯе дар шакли ҷангу
Матни пурра »Ҳамкориҳо баҳри беҳбуди зиндагӣ
Тибқи қарордоди байни Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Ҷумҳурии Исломии Афғонистон тайи чанд сол аст, ки барномаҳои гуногунҷабҳа дар минтақаҳои наздисарҳадии Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшони Тоҷикистон ва вилояти Бадахшони Афғонистон амалӣ мешаванд. Аз оғози соли 2000-ум
Матни пурра »Хабарҳо аз кишвар
Робитаҳои тиҷоратӣ барқарор мешаванд ДУШАНБЕ. (Хайруллои АБДУВАҲҲОБ, «Садои мардум»). Аз сеюм то нуҳуми марти соли равон ҳайати Ҷумҳурии Тоҷикистон иборат аз намояндагони Вазорати саноат ва технологияҳои нави Ҷумҳурии Тоҷикистон, нуҳ корхонаи нассоҷӣ ва дӯзандагии
Матни пурра »Одамони зиёде аз кумакҳои ӯ баҳраманд гардидаанд
Аслан эътимоди мардум ба аҳли тиҷорат зиёд нест. Зеро эшон табиатан манфиатҷӯ буда, дар ҳама кору пайкоре, ки доранд, қабл аз ҳама дар бораи манфиати хеш андеша мекунанд. Қабл аз суҳбати аввал бо соҳибкор
Матни пурра »Додохон мактаби хосаи худро дорад
Журналистикаи тоҷик таърихи пайдоиш, рушду такомули худро дорад ва дар пешрафту нумӯи он қаламкашони зиёде хизмати босазо кардаанд. Агар мо дар радифи нахустин журналистони тоҷик номҳои мубораки устодон — Садриддин Айнӣ, Абдулвоҳид Мунзим, Аҳмадҷони
Матни пурра »