Муҳтарам генералҳо, афсарон ва хизматчиёни мақомоти корҳои дохилӣ!
Имрӯз, ки мо дар арафаи ҷашни таъсисёбии милитсияи Тоҷикистон, яъне иди касбии кормандони мақомоти корҳои дохилӣ қарор дорем, тамоми кормандони милитсия, хизматчиёни ҳарбии Қӯшунҳои дохилӣ ва собиқадоронро самимона табрик гуфта, ба хонадони ҳар яки онҳо тандурустиву оромӣ ва дар фаъолияти пуршарафашон барори кору муваффақият орзу менамоям.
Расидан ба истиқлоли давлатӣ дар таърихи милитсияи Тоҷикистон давраи навро оғоз намуд ва шароит фароҳам овард, ки кормандони ин ниҳод бо дарки масъулият, ҳисси баланди миллӣ ва эҳсоси гарми ватандӯстиву ватанпарастӣ ба хотири ҳимояи ин неъмати арзишмандтарини зиндагии давлату миллат, яъне истиқлолу озодӣ вазифаи муқаддасу ҷонии худро сарбаландона ба ҷой оваранд.
Бо қаноатмандӣ иброз медорам, ки кормандони мақомоти корҳои дохилии Тоҷикистони соҳибистиқлол аз рӯзҳои аввали фаъолияти худ то имрӯз якҷо бо дигар мақомоти ҳифзи ҳуқуқ ва сохторҳои низомӣ барои таъмини суботу оромӣ, ҳифзи тартиботи ҷамъиятӣ, волоияти қонун, мубориза бо ҷинояткорӣ ва пешгирӣ кардани ҳама гуна қонунвайронкуниҳо содиқона ва ҷавонмардона хизмат карда истодаанд.
Мақомоти корҳои дохилӣ, хусусан, дар солҳои аввали соҳибистиқлолӣ масъулияти басо душвор – ҳимояи ҳуқуқу манфиатҳои мардум, ҳифзи молу мулк, таъмини оромиву осоиш ва мубориза бо гурӯҳҳои ҷинояткорро ба уҳда доштанд ва масъулияти худро бо сари баланд иҷро карданд.
Тайи солҳои сипаришуда ҳайати шахсии милитсияи тоҷик дар муқовиматҳои шадиди ҷанги шаҳрвандӣ ва мубориза ба муқобили гурӯҳҳои мусаллаҳи ҷиноятпеша, террористону ифротгароён, қочоқчиёни маводи мухаддир, силоҳ ва дигар ҷинояткориҳои муташаккили фаромиллӣ таҷрибаи зиёди касбӣ пайдо кард.
Таъкид менамоям, ки терроризму экстремизм, қочоқи маводи мухаддир, силоҳ, ҷиноятҳои киберӣ ва дигар ҷинояткориҳо, бахусус, солҳои охир барои аҳли башар, аз ҷумла минтақаи мо ба таҳдиди ҷиддӣ табдил ёфтаанд.
Дигар хатари ҷиддие, ки метавонад оромиву суботи ҷомеаи моро халалдор созад, шомилшавии баъзе ҷавонон ба гурӯҳҳои ифротӣ мебошад.
Аз ин лиҳоз, ҳайати шахсии сохторҳои низомӣ, мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, аз ҷумла мақомоти корҳои дохилиро зарур аст, ки дар мубориза бар зидди таҳдиду хатарҳои зикршуда ва кӯшишҳои халалдор сохтани вазъи муътадили ҷомеа ҳамеша ҳушёру омода бошанд ва дар ин раванд ба масъалаи баланд бардоштани маҳорату малакаи касбии худ эътибори ҷиддӣ ва доимӣ диҳанд.
Имрӯз гурӯҳҳои ифротиву террористӣ барои амалӣ намудани ҳадафҳои нопоки худ, аз ҷумла дар самти ҷалби ҷавонон аз имконияту воситаҳои технологии пешрафта васеъ истифода мебаранд, ки ин масъала низ бояд дар маркази таваҷҷуҳ ва чораҷӯии роҳбарону масъулони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ қарор дошта бошад.
Дар натиҷаи кӯшишу талошҳои шабонарӯзии кормандони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, аз ҷумла милитсия дар роҳи мубориза бар зидди ҷинояткорӣ тавассути гузаронидани амалиётҳои махсус садҳо нафар аъзо ва тарафдорони гурӯҳҳои муташаккили ҷиноятӣ дастгир ва ба ҷавобгарии қонунӣ кашида шудаанд.
Муомилоти ғайриқонунии маводи мухаддир, дар баробари терроризму экстремизм ва дигар зуҳуроти номатлуб, аз ҷумлаи хавфу хатарҳои ҷиддӣ ба ҳисоб рафта, ба оромии ҷомеа ва тартиботи ҷамъиятӣ, вазъи иҷтимоиву иқтисодӣ, солимии ҷомеа ва ҳаёти одамон таҳдид менамояд.
Натиҷаи фаъолияти самараноки кормандони мақомоти корҳои дохилӣ, масъулиятшиносӣ ва малакаи баланди касбии онҳост, ки дар тӯли солҳои сипаригардида садҳо гурӯҳи муташаккили нашъаҷаллоб дастгир ва аз онҳо ҳазорҳо килограмм маводи мухаддир мусодира карда шудааст.
Давлат ва Ҳукумати Тоҷикистон барои таҳкими асосҳои моддиву техникии ин сохтори бонуфуз, ба хизмат ҷалб кардани кормандони баландихтисос ва содиқ ба давлату миллат, беҳтар намудани шароити зиндагӣ ва хизматии ҳайати шахсии Вазорати корҳои дохилӣ ҳамеша таваҷҷуҳи махсус зоҳир менамояд.
Қобили зикр аст, ки аз ҷониби Ҳукумати мамлакат то имрӯз барои мақомоти корҳои дохилӣ 400 иншооту биноҳои нав сохта, ба истифода дода шудаанд.
Илова бар ин, дар доираи ғамхориҳои Ҳукумати мамлакат ҷиҳати дастгирии ятимон, бепарасторон ва оилаҳои камбизоат, барои дар рӯҳияи ватандӯстӣ ва эътимод ба давлату миллат тарбия кардани онҳо Коллеҷи милитсияи Вазорати корҳои дохилӣ дар шаҳри Кӯлоб ва бо мақсади бо кадрҳои соҳибмаълумот таъмин намудани Хадамоти давлатии оташнишонӣ Коллеҷи оташнишонӣ – техникии вазорат таъсису бунёд гардида, ҳоло дар онҳо садҳо нафар наврасону ҷавонон таҳсил карда истодаанд.
Муҳтарам афсарону сарбозони шуҷои Ватан!
Қӯшунҳои дохилӣ яке аз сохторҳои калидии Вазорати корҳои дохилӣ ба ҳисоб рафта, саҳми онҳо дар таъмини тартиботи ҷамъиятӣ, мубориза бо ҷинояткорӣ ва дигар омилҳои халалдоркунандаи ҳаёти осоиштаи мардум назаррас мебошад.
Қӯшунҳои дохилӣ баъди ба даст овардани истиқлоли давлатӣ дар шароити ниҳоят душвору мураккаб ҳамчун аввалин сохтори ҳарбии Ҷумҳурии Тоҷикистон таъсис дода шуданд.
Дар солҳои душвори мухолифатҳои дохилӣ ва ҷанги таҳмилии шаҳрвандӣ афсарону сарбозони Қӯшунҳои дохилӣ қарзи ватандории худро садоқатмандона иҷро карда, дараҷаи баланди маҳорати касбиву ҷангӣ нишон доданд.
Ҳайати шахсии Қӯшунҳои дохилӣ ҳангоми амалиётҳои махсус оид ба безараргардонии гурӯҳҳои мусаллаҳи ғайриқонунӣ ҳамеша пешсафи набардҳо буданд.
Тайи солҳои соҳибистиқлолӣ дар мубориза бар зидди ҷинояткорон ва ба хотири таъмини сулҳу субот дар кишвар садҳо нафар сарбозону афсарони Қӯшунҳои дохилӣ ҷони худро қурбон кардаанд, ки хотираи неки онҳо ҳаргиз аз ёдҳо фаромӯш намегардад ва ҷасорату диловарӣ, матонату фидокории чунин фарзандони содиқи Ватан барои наслҳои имрӯзу фардо ҳамчун намунаи ибрат хизмат мекунад.
Имрӯз низ ҳайати шахсии Қӯшунҳои дохилӣ вазифаҳои хизмативу ҷангии худро бо маҳорати баланди касбӣ иҷро карда, худро ҳамчун ниҳоди боэътимоди ба мушкиливу душвориҳо тобовар нишон дода истодааст.
Дар радифи иҷрои вазифаҳои хизматии рӯзмарра саҳми Қӯшунҳои дохилӣ дар тақвияти амнияти сарҳади давлатӣ низ назаррас буда, онҳо дар ҳамкорӣ бо Қӯшунҳои сарҳадӣ дар ҳимояи сарҳади давлатӣ саҳми арзишманд гузошта истодаанд.
Мо имрӯз аз қисми ҳарбии навтаъсиси Қӯшунҳои дохилӣ боздид кардем.
Иншооту биноҳои қисми ҳарбӣ ба таври замонавӣ бунёд гардида, дар онҳо тамоми шароиту имкониятҳои зарурӣ муҳайё карда шудаанд, ки ин ҳама барои шумо – афсарону сарбозон мебошад.
Мо хуб медонем, ки ташкили шароити мусоид барои пешбурди хизмат омили асосии таъмини омодабошии ҷангии воҳидҳои ҳарбӣ ба ҳисоб меравад.
Ба ин мақсад дар зарфи 10 соли охир дар қисмҳои ҳарбии Қӯшунҳои дохилӣ якчанд иншооту биноҳои нав сохта, тамоми қисмҳои ҳарбӣ аз таъмири асосӣ бароварда шудаанд.
Дар робита ба ин, таъкид менамоям, ки мо бояд ба тарбияи ватандӯстиву ватанпарастӣ ва мунтазам баланд бардоштани тайёриву малакаи ҷангии афсарону сарбозон минбаъд низ диққати махсус диҳем ва барои онҳо шароит муҳайё созем, ки дар баробари пеш бурдани хизмат ба Ватан ҳатман ба касбомӯзӣ, забономӯзӣ ва обутоби ҷисмонӣ машғул шаванд.
Шумо – афсарону сарбозони далеру ҷасури Ватан – фаромӯш насозед, ки ҳар яки мо дар назди наслҳои имрӯза ва ояндаи Ватан барои ҳимояи соҳибихтиёрии давлати худ ва таъмин намудани рушду инкишофи он, эъмори Тоҷикистони ободу озод ва неруманду пешрафта, муқаддас донистани озодиву ҳуқуқи шаҳрвандон ва бунёди ҷомеаи адолатпарвар масъул ва вазифадор мебошем.
Бовар дорам, ки ҳар яки шумо – фарзандони содиқи Ватан барои амалӣ гардидани ин мароми нек ҳиссагузор хоҳед буд.
Шумо бояд доим дар ёд дошта бошед, ки оромиву осоиштагии диёри азизи мо бар ивази ҷоннисорӣ, матонату шуҷоат ва иродаи қавии ҳазорон нафар сарсупурдагони роҳи озодиву истиқлол ба даст омада, таъмини амнияти кишвар ва ҳаёти осудаи мардуми шарифи он минбаъд аз ҳисси баланди масъулияти шахсӣ ва қобилияту маҳорати касбии ҳар яки шумо вобастагӣ дорад.
Ман ба қудрату тавоноӣ, далериву мардонагӣ ва садоқату вафодории хизматчиёни ҳарбии Қувваҳои Мусаллаҳи мамлакат, кормандони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ ва дигар сохторҳои низомӣ, аз ҷумла Қӯшунҳои дохилӣ ба давлату миллат ва сарзамини муқаддасамон итминони комил дорам.
Бори дигар тамоми кормандони милитсия ва ҳайати шахсии Қӯшунҳои дохилии Вазорати корҳои дохилӣ дар арафаи Рӯзи милитсияи тоҷик табрик гуфта, ба ҳамаи шумо тандурустӣ, рӯзгори обод ва дар кору зиндагиатон барору комёбӣ орзу менамоям.
Ҷашни касбӣ муборак бошад, ҳомиёни қонунияту тартибот ва фарзандони содиқи Ватан!
